W regionie, z którego pochodzę mówimy na nie babskie placki, gdzie indziej są to sodziaki, w mojej ukochanej księdze Kuchnia Polska nazwano je proziakami. Moja mama natomiast mówi na nie również broziaki. Właśnie, moja Mama, to od niej przejęłam przepis na ten wspaniały smakołyk. Nigdy nie wyleci mi z pamięci fakt, że babskie placki mojej mamie przygotowywała babcia, a babci babcia. I tak dalej… Zastępowały one chleb, szczególnie kiedy było święto, sklepy były nieczynne. W lodówce zawsze można było wyszperać jakiś jogurt lub kefir, a ponieważ żadna kuchnia nie istnieje bez mąki i sody – przygotowywane były świeżutkie bułeczki. W dodatku mało kaloryczne – robi się je na suchej, gorącej patelni!

Często jak byłam małą dziewczynką i słuchałam kulinarnych historii, w których przepisy przekazywane są prze pokolenia, marzyłam, żeby móc tak samo przygotowywać posiłki jakie piekła moja praprababcia. I nawet nie wiem kiedy historia stała się rzeczywistością i w mojej kuchni zaczęły pojawiać się tradycyjne dania, a do których przepisy otrzymałam właśnie od mamy i babci

Do przygotowania broziaków potrzebujemy:

• 1,5 szklanki kefiru lub zsiadłego mleka (jak w oryginalnym przepisie, jednak dzisiaj o zsiadłe mleko nie jest tak łatwo jak w czasa, kiedy przygotowywała placki moja babcia)
• 1 kg mąki (250 g odsypać na bok, będzie potrzebne do rozwałkowania ciasta na okrągłe kawałeczki)
• duża kopiasta łyżka sody
• szczypta soli
• łyżka cukru (dla smaku)
• masełko lub dżem do podania

Mmmmniam! Zaczynamy! Trzeba ugnieść ciasto, mąkę mieszamy z sodą, solą i cukrem, a następnie dolewamy kefir i ugniatamy. Banalnie proste, prawda? Trzeba pamiętać, aby 1/4 mąki odsypać do rozwałkowywania ciasta na mniejsze placuszki.

Po ugnieceniu ciasto formujemy w walec i kroimy na 1.5/2 cm paski, w ten sposób powstają nam kształtne placuszki. Podsypując mąką (ciasto naprawdę bywa leeeepkie :)) rozwałkowujemy, grubość zależy od naszych preferencji, ja najbardziej lubię takie o grubości 0,5 cm, które po upieczeniu urosną do ok 1,5/2 cm

Jak piec placki? To najbanalniejsza rzecz na świecie. Nie używamy do nich ani masła, ani oleju. Po prostu kładziemy je na suchej patelni i czekamy aż wyrosną, później przewracamy. Jeśli ciasto przypiecze się na złocisty brąz – wtedy jest gotowe.

Kiedyś kładziono jej na rozgrzanej blasze pieca kaflowego, dzisiaj moją blachą jest płyta ceramiczna i patelnia, bardzo mnie ciekawi jak będzie wyglądać kuchnia moich wnuków, bo technologia szaleje, 40 lat to istny krok milowy Swoją drogą – widziałyście sylikonowe naczynia żaroodporne? Wyglądają jak czepek kąpielowy, a dania z nich podane nie różnią się niczym od tych, które robimy w ciężkich, szklanych baniakach! Naprawdę niesamowite, może niedługo uda mi się je zakupić?

Babskie placki najlepiej smakują zdjęte prosto z patelni,
podawane z masełkiem i solą, albo z dżemem. Jak chcecie, nawet suche są przepyszne :)))))))

Buziaki!